بررسی تاثیر قرار گرفتن در معرض مقادیر حاد و مزمن اتانول در دوران جنینی بر میزان لپتین و هموسیستئین مغز جنین 15 روزه و جوجه 1 روزه

چکیده خوردن اتانول باعث کاهش خوردن غذا در موش صحرایی می شود، یک احتمال این است که این اثر اتانول با واسطه لپتین انجام می شود. از طرفی، غلظت هموسیستئین در پلاسما یک نشانه در تشخیص بیماری های قلب و عروق است و بنظر می رسد که این اثر تحت تاثیر مصرف اتانول باشد. بنابراین هدف مطالعه حاضر بررسی اثر در معرض اتانول حاد (70%) و مزمن (10%) قرار گرفتن بصورت بخار بر : 1- غلظت لپتین و هموسیستئین مغزی در جنین 15 روزه جوجه 2- غلظت لپتین و هموسیستئین مغزی بلافاصله بعد از خروج جوجه از تخم 3- غلظت لپتین پلاسمایی بلافاصله بعد از خروج جوجه از تخم. شصت تخم مرغ نطفه دار استفاده شد. تخم مرغ ها به 3 گروه تقسیم شدند : 1- گروه کنترل 2- گروه در معرض اتانول حاد 3- گروه در معرض اتانول مزمن. هموسیستئین بوسیله واکنش های آنزیمی اندازه گیری شد و لپتین توسط کیت رادیوایمنواسی لپتین جوجه اندازه گیری شد. داده ها بوسیله آنالیز واریانس یکطرفه و تست تشخیصی دانکن بررسی شدند. سطح معنی داری 05/0 < p در نظر گرفته شد. داده ها نشان داد که در معرض اتانون حاد و مزمن قرار گرفتن باعث کاهش معنی داری (05/0< p) در غلظت مغزی هموسیستئین در روز پانزدهم جنینی در جوجه شد، اما در روز خروج جوجه از تخم تغییر معنی داری در غلظت مغزی هموسیستئین وجود نداشت. در معرض اتانول حاد و مزمن قرار گرفتن بطور معنی داری (05/0 < p) باعث افزایش غلظت مغزی لپتین در روز پانزدهم جنینی ، غلظت لپتین مغزی در روز خروج جوجه از تخم و غلظت لپتین پلاسمایی در روز خروج جوجه از تخم شد. نتایج حاضر دال بر آن است که در معرض اتانول حاد و مزمن قرار گرفتن بصورت بخار در مراحل جنینی جوجه باعث تغییراتی در غلظت هموسیستئین و لپتین مغزی و غلظت پلاسمایی لپتین می شود. کلمات کلیدی : اتانول حاد، اتانول مزمن، هموسیستئین، لپتین